” بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن عرض سلام و احترام خدمت تمامی همکاران محترم در اتحادیه سراسری کانون های وکلای دادگستری استان ها، معمرین و پیشکسوتان که شرف حضور دارند.
اینجانب مطالب خود را بطور خلاصه و تیتروار خدمتتان تقدیم می نمایم.
اولاً: میخواهم از استاد ارجمندم جناب آقای دکتر کاشانی به دلیل زحمتی که درخصوص بررسی تناقضات آشکار مصوبات اخیر مجلس با قانون اساسی متحمل گردیدند تشکر نمایم. همچنین از مدیران محترم اتحادیه به دلیل زحمات زیادی که درخصوص فراهم نمودن مقدمات واجرای این همایش بر خود هموار نمودند نیز قدردانی کنم.
ثانیاً: یک گله هم از آقایان داشته باشم، که چرا نشستید تا کار به اینجا رسید، چرا بدنه کانون ها را به موضوع و موضع مجلسیان حساس نکردید، چرا از حداکثر توان خود در انجام وظیفه وکالتی که از 65000 نفر وکیل دادگستری داشتید بطور کامل استفاده ننمودید- البته این صحبت های من به این معنا نیست که هیئت رئیسه محترم اسکودا هیچ کار نکرده اند، بلکه بحث من این است که خروجی کار اتحادیه کجاست؟ و اما بعد سخن و گله مندی از همکارانم در هیئت مدیره ها که شما در استان‌ها چه خدمت ملموسی ارائه داده اید، اگر یک نگاه اجمالی به گذشته و حال بیندازیم درخواهیم یافت که مدیران کانون ها از تمامی پتانسیل خود در ارتباط با نمایندگان مجلس استفاده ننموده اند، اگر به وظیفه خود عمل میکردند امروز شاهد تقابل مجلس با کانون ها و علم، فن وکالت نبودیم- اگر هر کانون فقط با پنجاه درصد از نمایندگان حوزه خود ارتباط برقرار می کرد و اهداف، وظایف و خدمات وکلا در کمک به دستگاه قضایی و مردم بی بضاعت را تشریح می نمود، امروز با این موضع گیری مجلس شورای اسلامی مواجه نمی شدیم- باعث تعجب است که هنوز خیلی از مردم جایگاه وکیل و کانون های وکلا را نمیدانند و حتی خبر ندارند که این نهاد با تمام خدمتی که ارائه می دهد ریالی از بودجه عمومی استفاده نمی کند.
جالب است که بعضی از خواص هم با قدمت وجایگاه وکالت آشنا نیستند، ما هنوز قدمت کانونها را تشریح نکرده ایم، بعضاً دانشجویان حقوق وحتی کارآموزان وکالت آگاهی ندارند که کانون های ایران در سال 1946 میلادی (یعنی زمانی که بسیاری از کشورهای دنیا که امروز مدعی قانونمداری حکام و دموکراسی کشورشان هستند در جهل به سر می بردند) به اتحادیه کانون های جهان IBA پیوسته اند، هنوز بعضی از نمایندگان محترم مجلس اطلاع ندارند که وکلای ایران در سال 1946 میلادی در تنظیم اساسنامه جهانی وکالت نقش داشته اند، توجه ندارند که بسیاری از مسئولین امروز کشور(متهمین رژیم سابق) برای دفاع از حق وحتی جان خودشان از همین وکلای دادگستری استفاده کرده اند- آن هم مجانی و تبرعی، توجه ندارند که حضرت امام(ره) در نشست مورخه 1358/11/18 در جمع وکلا و قضات محترم فرمودند “حکومت سابق برای این مملکت یک دستگاه قضایی مستقل و یک کانون وکلای مستقل باقی نگذاشت” به نظر شما عزیزان چه کسی باید این مطلب و صدها مطلب دیگر در این خصوص را اطلاع رسانی کند؟ ما چقدر با جامعه همراه هستیم؟ یا چقدر جامعه ما را می شناسد و با ما همراهی می کند؟ ما حتی حاضر نیستیم از لباس مقدس وکالت در محاکم استفاده کنیم تا ظاهرمان متمایز از سایر مراجعه کنندگان به دستگاه عدلیه باشد. لذا بنده معتقدم که نگاهی به عملکرد گذشته ی خودمان بنماییم و حداقل از امروز که بسیاری از فرصت ها را از دست داده ایم به این امور توجه کنیم.
ثالثآ: در بعد انتقال دانش و تجربه، پرونده قابل دفاع ما کجاست؟ چقدر داشته های خود را به کارآموزان جوان منتقل کرده ایم؟ چقدر در صحنه سیاست علمی فعال بوده ایم؟ دراوایل فعالیت وکالتی سر خود را از کانون پناه میگرفتیم، با این توجیه که اکنون وظیفه ما کار شبانه روزی برای تهیه امکانات زندگی اولیه می باشد لذا باید پیشکسوتان امور کانون وحواشی آنرا اداره کنند، چند سالی که کار کردیم وبه اصطلاح مجرب و پیش کسوت شدیم در پاسخ به نیاز کانونها گفتیم از ما که گذشته و موقع استراحت است و خدمت در کانون ودفاع از این جایگاه وظیفه وکلای جوان میباشد، البته درست است که این نوع نگاه را همه همکاران نداشته اند اما درخصوص اقل هم پذیرفتنی نیست. چرا بعضی از ما حاضر نیستیم در انتخابات هیئت مدیره کانون به صورت فعال شرکت نموده و از منتخبین اکثریت که مصداق واقعی دموکراسی میباشد حمایت کنیم نه آنکه حتی به تعداد اندک مرتکب تخریب شخصیت و عملکرد همکاران بشویم که واقعآ باعث شرمندگی است.
رابعاً: ما چقدر برای شناساندن وکیل به جامعه هزینه کرده ایم؟ چند فیلم و سریال در این خصوص ساخته و یا در ساخت آنها کمک کرده ایم؟ چند نشریه، اعم از مجله یا روزنامه کثیرالانتشار در اختیار داریم؟ چقدر با صداوسیما هماهنگ هستیم؟ همه اینها و صدها مورد دیگر از این چراها درخصوص عملکرد ما وجود دارد که پاسخ درستی درخصوص آنها نداریم که ارائه نماییم. همین مصوبات اخیر مجلس اعم از صحن علنی و کمیسیون ها فکر می کنید ناشی از چیست وقتی سخنگوی کمیسیون تلفیق می گوید ” حال که کانون ها در مقابل مجلس ایستاده اند ما هم اینگونه موارد را تصویب می کنیم” فارغ از کم لطفی و بی دقتی این آقا، چرا ما کار را به اینجا رساندیم، یکی نیست از این آقا بپرسد کی ما با مجلس مخالفت کردیم؟ مگر ما مخالف مجلس یا دولت هستیم که شما چنین انگی میزنید وچنین مصوبات نامربوط از دل طرح ها و لوایح غیرمرتبط برعلیه وکالت وصداقت بیرون میکشید؟
ما اعضای کانون وکلای ایرانیم، ما فرزندان همین کشور عزیز ایران هستیم، حداقل 30 درصد از وکلای دادگستری وفق قانون، ایثارگر هستند، دلباخته نظام، که خون خود یا پدرانشان رابه پای همین نظام ریخته اند آنهم بدون منت، پست و رانت چرا ما را به مثابه بیگانه می بینند؟ چرا؟ شما چکاره اید که بین ملت بزرگ ایران خط ترسیم میکنید؟ واقعا از مجلس گله مندیم، واقعا از مجلسی که مقام معظم رهبری مهر انقلابی بودن را بر چهره او زد توقع لجبازی نداشتیم.
گله داریم، وگله مان هم بجا وقابل دفاع است، ای آقایانی که وکالت را در زمره ی کسب وکار آوردید، درکجای دنیا چنین دیدگاه نامربوطی را سراغ دارید؟ چه کسانی قبل یا همراه شما این شغل شریف را در زمره کسبه دیده اند؟ برادر من وکالت علم است، فن دفاع است، نه سوداگری- اگر ما را کاسب بنامید دستگاه محترم قضایی را چگونه معرفی میکنید؟ خوب می‌دانید که محل فعالیت و انجام وظیفه وکلا دادگستری، ادارات عدلیه است، از شما سئوال میکنم که اگر وکیل دادگستری کاسب وسوداگر محسوب شود بازار این کسبه وسوداگران کجاست؟ با این نگاه شرم آور دستگاه محترم قضایی را بازار کسب وسوداگری میشمارید؟!!! من عذر میخواهم از قضات محترم، خاصه ریاست محترم قوه قضائیه، آیا این نگاه مجلس، نگاهی تضعیفی به قوه قضائیه نیست؟ وقتی کانون های وکلا، مرکزوکلا و مشاورین قوه قضاییه، کارشناسان رسمی و … که بازوان دستگاه قضا محسوب میشوند را از او جدا کنند این تضعیف قوه قضائیه محسوب نمی شود؟ البته جای تشکر و قدردانی دارد موضع دستگاه محترم قضا خاصه فرمایشات جناب آقای مصدق معاونت محترم قوه، البته توقع این بال شکسته عدالت بیشتر از این است تا انشاءالله دیگر بار ترمیم شده و با عزتی که وکلا در سایر کشورها بجز افغانستان دارند، به وظیفه قانونی واخلاقی خود در کمک به دستگاه محترم قضایی و در جهت دادرسی عادلانه به فعالیت خود ادامه دهند. مجدداً با تکرار اعلام میکنم ما به حمایت بیشترقوه قضائیه نیاز داریم و معتقدیم حمایت از کانون در حقیقت حمایت از اقتدار و جامعیت قوه قضائیه می باشد که امید است محقق شود.
چون اعلام نمودند وقتم تمام شده به همین بسنده کرده واز محضر شما بزرگواران عذرخواهی می کنم.
پیروز وسربلند باشید. انشاءالله. والسّلام علی من اتبع الهدی”